واژه ی دوستت دارم برای عظمت و شکوه قلب مهربانت

چقدر بی رنگ است وقتی تو سرچشمه ی تمام خوبی ها هستی  . . .

.

.

.

تو ناخدای عشقی ، من ساحلی غریبم / لنگر بزن مسافر ، من خاک هر رفیقم . . .

.

.

.

مثل ایرانسل خرابتم

مثل ۹۱۹ همراهتم

مثل ۹۱۲ رفیق با کلاستم !

.

.

.

بچه که بودیم دل درد ها را به یک زبان ناله میکردیم ، همه میفهمیدند

بزرگ که شدیم درد دل ها را به صد زبان میگوئیم ، کسی نمیفهمد . . .

.

.

.

خدا آنروز که دنیا را نهاده / به هرکس هرچه لایق بوده داده

به بلبل ناله مستانه داده / به طاووس جعبه شاهانه داده

به جغد هم در خرابه لانه داده / به شیر هم قدرت مردانه داده

به من هم نازنینی مثل تو داده

.

.

.

عاشقی چیزی برای هدیه نیست / طرح دریا و غروب و گریه نیست

عاشقی یک کلبه ی ویرانه نیست / صحبت از شمع و گل و پروانه نیست

عاشقی تنهای تنها یک تب است / بی تو مردن در سکوت یک شب است . . .

.

.

.

عهد کن یارم بمانی تا قیامت ای رها

اولین و آخرین عشقم بمانی با وفا

کلبه ای با هم بسازیم با ستونی استوار

گر کنارم تو نباشی ، بی قرارم بیقرار

.

.

.

سلام من تقدیم به لبهای بسته

از طرف قلب شکسته . . .

.

.

.

در را باز کن خبری دارم ، قلبم را بشکاف نامه ای دارم

نامه را باز کن ، دوستت دارم . . .

.

.

.

آموخته ام که وقتی ناامید میشوم ، خداوند با تمام عظمتش ناراحت میشود

و عاشقانه انتظار میکشد که به رحمتش امیدوار شوم  . . .

.

.

.

خداوندا دوستان من ارمغانی از رحمت بیکران تواند

خرسندشان دار به تندرستی . . .

.

.

.

می خواستم بمانم ، رفتم ، می خواستم بروم ، ماندم

نه رفتن مهم بود و نه ماندن ، مهم من بودم که نبودم

این آیینه می شکند و به هزار تصویر تکثیر می شود

حالا بگو سهم نداشته ام از این همه “تو” کدام است ؟

.

.

.

شاید پاکترین هوای دنیا ، متعلق به لحظه ای است که دلمان هوای هم میکند . . .

.

.

.

آرام بخوان چون آهسته نوشتم ، بی پروا بخوان چون از خود نوشتم

نزدیک کسی نخوان چون تنها نوشتم و از دل بخوان چون با دل نوشتم دوستت دارم . . .

.

.

.

ای عشق مرا به شط خون خواهی برد / چون قیس به وادی جنون خواهی برد

فرهاد صفت در آرزویی شیرین / دنبال خودت به بیستون خواهی برد . . .

.

.

.

سالها پرسیدم از خود کیستم ؟ / آتشم ؟ شورم ؟ شرارم ؟ چیستم ؟

دیدمش امروز و دانستم اکنون / او به جز من ، من به جز او نیستم . . .

.

.

.

در قفس تنهاییم تنها یاد توست که مرا به اوج همه ی دوست داشتنها

به پرواز در می آورد . . .

.

.

.

برای رسیدن به توست که پرواز میکنم ، نکند قفس باشی !

.

.

.

با جمله ی رندان جهان هم کیشم / خیام ترانه های پر تشویشم

انگار شراب از آسمان می بارد / وقتی که به چشمان تو می اندیشم . . .

.

.

.

آه ، تنهایی ما غمگین است / درد دوری به دلم سنگین است

یاد ایام گذشته به دلم / زنده بادا که چقدر رنگین است . . .